رمضان و تغییر

سپاس و ستایش از آنِ خداوند، پروردگار جهانیان، و درود و سلام بر برترینِ پیامبران و رسولان. اما بعد:
چند نفر از ما با خود گفته‌ است که نمی‌تواند واقعیت زندگی‌اش را تغییر دهد. عادت‌های منفی خود را کنار بگذارد، یا زندگی جدیدی برای خود بسازد؟ اما همین که رمضان فرا می‌رسد، تمام این تصورات را دگرگون می‌کند و در همه چیز تحولی شگرف ایجاد می‌کند.
چند بار تلاش کرده‌ایم که برخی روزها را به‌صورت مستحب روزه بگیریم، اما موفق نشده‌ایم این تجربه را به پایان برسانیم؟ اما با آمدن رمضان، بدون هیچ دغدغه‌ای پانزده ساعت روزه می‌گیریم، بی‌آنکه به طولانی بودن روز، یا تعداد روزهای رمضان توجهی داشته باشیم. در این ماه، هر یک از ما بر همۀ شهواتی که با چشم می‌بینیم و احساسات‌مان به آن‌ها تمایل دارد، پیروز می‌شویم. حتی می‌توانیم برنامۀ روزانۀ خود را کاملاً تغییر دهیم، به زندگی‌مان نظم جدیدی ببخشیم و در زمانی کوتاه، خود را با شرایط جدید وفق دهیم.
حتی کسی که به عادت سیگار کشیدن مبتلا بوده و بارها بهانه آورده که نمی‌تواند حتی یک ساعت آن را کنار بگذارد، در رمضان می‌تواند ساعت‌ها از آن دوری کند، بدون آن‌‌که دست به سیگار ببرد، یا حتی به آن فکر کند. همۀ اینها به ما این باور را می‌دهد که در درون خود، توانایی‌ها و ظرفیت‌هایی داریم که اگر اراده کنیم، می‌توانیم هر تغییری که بخواهیم، در زندگی خود ایجاد کنیم. حقیقت این است که سرنوشت ما وابسته به ارادۀ خود ماست!
بیایید از آن تصورات محدودکننده‌ای که هر بار به ما می‌گویند «نمی‌توانم، نمی‌شود، سخت است، غیرممکن است، امتحان کردم، تلاش کردم» دست برداریم و به خودمان باور داشته باشیم که می‌توانیم به هر چیزی دست پیدا کنیم.
یکی از اصول ثابت در کتاب خداوند متعال این است:
«إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ» (رعد:11) «بی‌گمان، خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد، مگر آن‌که آنان حال خود را تغییر دهند.»
این آیه دعوتی است برای اینکه گام نخست را برداریم، با اطمینان از اینکه همه چیز برای ما ممکن خواهد شد.
بسیاری از مشکلات و اشتباهات ما در رابطه با خودمان، همسر‌مان، خانوادۀمان، ارتباط ما با خدا و تعاملات ما با دیگران، تنها به تصمیم ما برای اصلاح، تغییر مسیر، ترمیم شکستگی‌ها و دمیدن روح تازه در زندگی‌ ما بستگی دارد. و زمانی که این تغییر را آغاز کنیم، زندگی را به گونه‌ای دیگر خواهیم دید!

نوشته: خیر الله محمدی